top of page

İstiklal'den "Avam" Kahvesi'ne

  • Yazarın fotoğrafı: Tuğçe Gülçiçek
    Tuğçe Gülçiçek
  • 5 Ara 2018
  • 1 dakikada okunur


Bu akşam Avam Kahvesi’ndeydim. Küçücük, minicik sade bir mekan.Taksim’deki favori mekanlarımdan biri olacak gibi görünüyor diyebilirim. Çeşit çeşit gazoz var: Ankara, Niğne, Zafer gazozları. Adeta gazoz cenneti gibi. Gazozlara gömülerek çocukluk özlemini ve memleket hasretini dindirmeyi düşünenler için hoş bir mekan. Tabii benim gazoz ile pek bir mazim yok. Gazoz ile olan ilişkim “İftarlık Gazoz” filminden ibaret. “Ne gazozmuş arkadaş!” demiştim filmi izledikten sonra. Şimdi hak verdim. Benim için de farklı farklı gazozları denemek küçük bir deneyim oldu. Menüde 16 çeşit gazoz vardı. Şöyle bir bakıp, “en meşhur olanı hangisi?” diye sordum. Durumun vehametini siz düşünün. Bir an durdum, “Bira var mı?” diye sordum, “yok, bizde gazoz” var dedi garson. Gazoz içtim, iyi ki de içmişim JSiyah beyaz televizyondan dantel örtülere kadar, çocukluğun kült objeleriyle dekora edilmiş, Yavuz Turgul’un çektiği Muhsin Bey filminin posterini gördüm de çok mutlu oldum.1960-1990 yılları arasındaki atmosferi yansıtıyor. Masalarda solo testler vardı. Hatırlayanlar vardır; test, kendince zeki mi aptal mı olduğunuzu çözer. :)Çalan müzikler de tam benlikti. Hemen yanında da bir kitapçı var. “Avamlık” dediğimiz şey bu mudur bu sorunun cevabını size bırakıyorum ama her neyse de İyi bir keşif oldu. Bu kışı orada geçireceğim gibi görünüyor. Merak ederseniz arada çıkın çıkın gelin, belki karşılaşırız!

 
 
 

Comments


© 2023 by The Book Lover. Proudly created with Wix.com

Join my mailing list

bottom of page